Dorota Kamińska
Aktorzy i aktorki
Dorota Kamińska
Organizujemy przedsięwzięcia, w których mogą uczestniczyć gwiazdy. Współpracujemy z najlepszymi gwiazdami show-biznesu: aktorami, prezenterami, dziennikarzami.
Dorota Kamińska (ur. 7 czerwca 1955 roku w Warszawie) – aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna.
Po maturze zdawała egzamin wstępny na Politechnikę Warszawską, jednak zrezygnowała ze studiów politechnicznych i ciągnęło ją do szkoły teatralnej, którą wówczas w 1975 roku kończył jej starszy brat Emilian Kamiński (ur. 10 lipca 1952). Tam było już po egzaminach, dopiero rok później została przyjęta na Wydział Aktorski warszawskiej PWST, którą ukończyła w 1980 roku.
Jej debiutem scenicznym była rola pensjonarki w spektaklu Ryszarda Marka Grońskiego Podróż po Warszawie (1977) w reżyserii Andrzeja Strzeleckiego na deskach warszawskiego Teatru Na Woli. W latach 1979-98 związana była z Teatrem Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Warszawie, gdzie wielkim wydarzeniem artystyczno-towarzyskim sezonu 1990/91 była jej tytułowa rola w przedstawieniu Tamara o słynnej malarce Tamarze Łempickiej. Występowała także w teatrach warszawskich: Za Dalekim (1988) i Komedia (2001) oraz Wrocławskim Teatrze Komedia (2007).
Jeszcze podczas studiów zadebiutowała na dużym ekranie w filmie Krzysztofa Zanussiego Barwy ochronne (1976) jako gorliwa studentka Maria Piechowiak, zwyciężczyni konkursu. Pojawiła się gościnnie w serialach: Rodzina Połanieckich (1978), Ślad na ziemi (1978), Dom (1980), 07 zgłoś się (1981) i Życie Kamila Kuranta (1982). Pierwszą swoją główną rolę kobiecą zagrała w dramacie Wojciecha Wójcika Karate po polsku (1982) jako dziewczyna plastyka-karateki (Edward Żentara). Przebojem frekwencyjnym 1985 roku okazała się komedia erotyczna Och, Karol (1985) z jej udziałem. W pierwszej polskiej operze mydlanej W labiryncie (1990) wystąpiła w roli Danuty Mayer, żony Davida Mayera (Karol Strasburger), koleżanki Joanny Racewicz (Sławomira Łozińska).
W latach 90. prowadziła i redagowała dwa cotygodniowe programy - magazyn filmowy "Oskar" na kanale Polsat oraz nocną audycję radiową w Polskim Radiu Pr. I na temat kina. Pisała recenzje i wywiady do czasopism: "Pani", "Kobieta i Życia" i "Życie Warszawy". Prowadziła również imprezy okolicznościowe.
Powszechną popularność przyniosła jej rola Mai Weber, klientki fitness clubu w sitcomie Fitness Club (1994-95) oraz postać Renaty Lemańskiej, szefowej OPZ w serialu Polsatu Fala zbrodni (2003-2008). Za kreację matki Tani w dramacie Pręgi (2004) otrzymała nominację do nagrody Orła w kategorii najlepsza drugoplanowa rola kobieca.
Dorota Kamińska (ur. 7 czerwca 1955 roku w Warszawie) – aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna.
Po maturze zdawała egzamin wstępny na Politechnikę Warszawską, jednak zrezygnowała ze studiów politechnicznych i ciągnęło ją do szkoły teatralnej, którą wówczas w 1975 roku kończył jej starszy brat Emilian Kamiński (ur. 10 lipca 1952). Tam było już po egzaminach, dopiero rok później została przyjęta na Wydział Aktorski warszawskiej PWST, którą ukończyła w 1980 roku.
Jej debiutem scenicznym była rola pensjonarki w spektaklu Ryszarda Marka Grońskiego Podróż po Warszawie (1977) w reżyserii Andrzeja Strzeleckiego na deskach warszawskiego Teatru Na Woli. W latach 1979-98 związana była z Teatrem Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Warszawie, gdzie wielkim wydarzeniem artystyczno-towarzyskim sezonu 1990/91 była jej tytułowa rola w przedstawieniu Tamara o słynnej malarce Tamarze Łempickiej. Występowała także w teatrach warszawskich: Za Dalekim (1988) i Komedia (2001) oraz Wrocławskim Teatrze Komedia (2007).
Jeszcze podczas studiów zadebiutowała na dużym ekranie w filmie Krzysztofa Zanussiego Barwy ochronne (1976) jako gorliwa studentka Maria Piechowiak, zwyciężczyni konkursu. Pojawiła się gościnnie w serialach: Rodzina Połanieckich (1978), Ślad na ziemi (1978), Dom (1980), 07 zgłoś się (1981) i Życie Kamila Kuranta (1982). Pierwszą swoją główną rolę kobiecą zagrała w dramacie Wojciecha Wójcika Karate po polsku (1982) jako dziewczyna plastyka-karateki (Edward Żentara). Przebojem frekwencyjnym 1985 roku okazała się komedia erotyczna Och, Karol (1985) z jej udziałem. W pierwszej polskiej operze mydlanej W labiryncie (1990) wystąpiła w roli Danuty Mayer, żony Davida Mayera (Karol Strasburger), koleżanki Joanny Racewicz (Sławomira Łozińska).
W latach 90. prowadziła i redagowała dwa cotygodniowe programy - magazyn filmowy "Oskar" na kanale Polsat oraz nocną audycję radiową w Polskim Radiu Pr. I na temat kina. Pisała recenzje i wywiady do czasopism: "Pani", "Kobieta i Życia" i "Życie Warszawy". Prowadziła również imprezy okolicznościowe.
Powszechną popularność przyniosła jej rola Mai Weber, klientki fitness clubu w sitcomie Fitness Club (1994-95) oraz postać Renaty Lemańskiej, szefowej OPZ w serialu Polsatu Fala zbrodni (2003-2008). Za kreację matki Tani w dramacie Pręgi (2004) otrzymała nominację do nagrody Orła w kategorii najlepsza drugoplanowa rola kobieca.
